Subdomena DNS

Każdy komputer lub serwer podłączony do Internetu posiada adres IP umożliwiający dostęp do niego. Adres ten umożliwia ponadto połączenie między użytkownikami Internetu oraz połączenie z serwerami, na których hostowane są strony i aplikacje.

Na przykład, kiedy wpisujesz adres URL lub nazwę domeny, taką jak „mydomain.ovh” w pasku wyszukiwania przeglądarki, Twoje żądanie jest przetwarzane przez serwer DNS, który tłumaczy wprowadzony adres na adres zaszyfrowany. Dzięki temu zyskujesz dostęp do serwera, a następnie do wyszukiwanej strony WWW.

DNS działa podobnie jak lista kontaktów. Kiedy znasz imię i nazwisko danej osoby, bez trudu wyszukasz jej numer telefonu. Na tej samej zasadzie serwer DNS odnajduje adres IP strony WWW, posługując się nazwą domeny.

Operacja polegająca na tłumaczeniu adresu URL na adres IP, czyli na odpowiedzi na zapytanie DNS, nazywana jest rozwiązywaniem DNS. Dzięki temu Twoja przeglądarka może wyświetlać stronę WWW hostowaną na serwerze zlokalizowanym w odległym centrum danych.

Rozpoznawanie DNS jest kluczowym mechanizmem działania Internetu, ponieważ zapewnia dostęp do stron WWW.

Pamiętaj, że czasem konieczne jest skonfigurowanie specjalnego adresu dla subdomeny. Zarządzanie ustawieniami DNS specyficznymi dla danej domeny jest zawarte w naszej ofercie hostingu.

W ramach domeny możesz stworzyć jedną lub więcej subdomen. Dzięki temu zorganizujesz strukturę Twojej strony WWW lub zgrupujesz różne strony na tym samym serwerze. Domyślnie domena i jej subdomeny są częścią tej samej strefy DNS, czyli hostowane są na tym samym serwerze.

Możesz również utworzyć delegację, aby przekierować jedną lub kilka subdomen na inny serwer. Delegacja wskaże serwerowi DNS, że pliki i dane dotyczące subdomeny lub subdomen są zarejestrowane na maszynie innej niż domena główna.

Na przykład dla subdomeny, pod którą podpięty jest sklep internetowy, możesz wybrać „shop.mydomain.ovh”. Podobnie w przypadku bloga możesz wybrać „blog.mydomain.ovh”. W przypadku strony wielojęzycznej subdomeny umożliwiają publikowanie treści w różnych językach: „en.mywebsite.ovh”, „pl.mywebsite.ovh”, etc.

Aby przetłumaczyć nazwę domeny na adres IP, DNS opiera się na w pełni kwalifikowanej nazwie domeny (FQDN, fully qualified domain name).

Pełna nazwa domeny jest odczytywana wstecz przez usługę rozwiązywania DNS, poczynając od ostatniego znaku adresu URL do bloku subdomeny. Najważniejszą informacją jest kropka końcowa, nazywana korzeniem, jak w tym przykładzie: „mydomain.ovh.”.

Kropka ta nie jest widoczna dla użytkowników Internetu. Pozwala jednak określić początek rozwiązywania DNS, czyli pierwszy serwer, który został odpytany w celu znalezienia adresu IP.

Nazwa domeny składa się z kilku części, oddzielonych kropką, z których każda stanowi jeden blok. Hierarchia DNS polega na rozwiązywaniu każdego z tych bloków, od końca do początku, w celu uzyskania ostatecznego adresu strony WWW.

Każde połączenie internetowe jest powiązane z serwerem DNS, zazwyczaj należącym do dostawcy usług internetowych (ISP) lub do dostawcy usług hostingowych. Niezawodność serwera DNS zapewnia serwer zapasowy, który w przypadku awarii przejmuje funkcje serwera głównego i tym samym gwarantuje stałą dostępność hostowanej strony. Za zidentyfikowanie serwerów DNS primary i secondary dla Twojego połączenia odpowiada protokół DHCP.

Możesz spotkać się z dwoma przypadkami.

• Serwer DNS zna już Twoją domenę i natychmiast rozwiązuje adres IP. Jest to możliwe dzięki systemowi cache, który pozwala na przyspieszenie operacji. Pamięć podręczna DNS ma długość życia zwaną Time to Live.
• Serwer DNS nie zna Twojej domeny. Serwer główny wysyła wówczas do resolvera DNS (ang. resolver) pierwszą informację: adres serwera DNS domeny najwyższego poziomu (TLD). Następnie resolver DNS przekazuje informację, aż dotrze ona do strefy DNS subdomeny.

TLD oznacza rozszerzenie domeny, w naszym przypadku „.ovh”. Istnieje kilkaset rozszerzeń i regularnie powstają nowe. Są one zarządzane przez 12 organizacji rozproszonych na całym świecie.

Serwer TLD jest odpowiedzialny za adresy IP powiązany z rozszerzeniem domeny (np. „.com” lub jak w powyższym przykładzie „.ovh”). Po pomyślnym zakończeniu testu Serwer TLD, odpytany przez resolver DNS, zwraca adres IP serwera domeny: „mydomain.ovh”.

W przypadku subdomeny strefa DNS domeny jest odpowiedzialna za rozwiązanie ostatniego bloku „support.mydomain.ovh”.

Dzięki hierarchii DNS serwery DNS obsługujące zapytania rekurencyjne mogą odnaleźć pełną nazwę domeny poprzez wysłanie zapytania, a następnie uporządkowanie informacji.

Delegacja subdomeny

Subdomeny mogą wskazywać na ten sam serwer DNS, co powiązana z nimi nazwa domeny lub na własną strefę DNS.

Aby przyspieszyć ładowanie stron WWW lub subdomen, niektórzy webmasterzy tworzą delegację subdomeny DNS, w wyniku czego do każdej subdomeny zostaje przypisany serwer.

W przypadku tego typu konfiguracji to serwer referencyjny wskazuje resolverowi DNS lokalizację docelowej subdomeny.

W naszym przykładzie, jeśli delegacja została utworzona dla subdomen „support.mydomain.ovh” i „account.mydomain.ovh”, serwer DNS domeny „mydomain.ovh” przekieruje resolver do dedykowanej strefy DNS tych adresów URL.

Taka hierarchiczna organizacja daje gwarancję szybkiego rozwiązywania zapytań. Architektura DNS sprawia, że informacje są klasyfikowane i łatwo dostępne.

Przykłady zastosowania

Zarządzanie DNS z konfiguracją subdomen jest szczególnie przydatne, jeśli chcesz:  

• zmienić ofertę hostingu bez przerwy w wyświetlaniu stron
• przekierować e-maile na nowy serwer lub nową platformę poczty elektronicznej
• powiązać każdą subdomenę z określonym katalogiem
• rozdzielić obciążenia strony między różne serwery
• przyspieszyć ładowanie stron
• przekierować klienta ze strony e-commerce do bezpiecznej platformy płatniczej.

Rola cache w rozwiązywaniu DNS

Aby przyspieszyć odpowiedzi na przyszłe zapytania dotyczące tej samej nazwy domeny, serwery DNS obsługujące zapytania rekurencyjne przechowują przez określony czas w pamięci podręcznej powiązany adres IP. Domyślnie parametr Time to Live jest ustawiony na 1 godzinę.

Dzięki zapisaniu w pamięci cache adresu IP i rekordu DNS, strona WWW załaduje się szybciej przy kolejnych połączeniach.

Pakiety hostingowe OVHcloud pozwalają tworzyć subdomeny. W zależności od wybranego rozwiązania możesz:

• utworzyć subdomenę i przekierować ją na Twój hosting OVHcloud, korzystając z konfiguracji MultiSite
• utworzyć subdomenę i przekierować ją na adres IP (w zakładce „Strefa DNS” w Panelu klienta).

Pliki konfiguracyjne DNS domeny, lub strefy DNS, zmienisz w Panelu klienta.

Uwaga: błąd w konfiguracji DNS może spowodować niedostępność Twojej strony WWW lub poczty elektronicznej. Przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmianprzeczytaj kompletną dokumentację dotyczącą edycji strefy DNS

Aby skonfigurować subdomenę na serwerze DNS, skonfiguruj Content Delivery Network (CDN) w Panelu klienta OVHcloud.

Maksymalna głębokość subdomen jest uwarunkowana liczbą znaków obsługiwanych przez serwery WWW, czyli 253, wliczając niewidoczną dla internautów kropkę końcową. Każda etykieta (lub blok subdomeny) może zawierać od 2 do 63 znaków, w ramach limitu 127 subdomen DNS.

Dzięki temu możliwe jest skonfigurowanie subdomeny, takiej jak „support.hosting.account.mydomain.ovh” na innym adresie IP niż nazwa domeny głównej i poprzedzające ją subdomeny.